KOMÜNİZM

sayfa-1- || sayfa-2- || sayfa-3- || sayfa-4- || sayfa-5- || sayfa-6- || Azılı Komünistler

KOMÜNİZM İLLETİ

Mahir Çayan, Ertuğrul Kürkçü, Ramazan Aktolga ve Yusuf Küpeli, Mihri Belli' ye karşı çıkarak Şubat 1971'de THKP ve THKC adlı örgütleri kurmuşlardır. THKP, Marksist-Leninist silâhlı ihtilal hareketinin  politik ve önder gücü olacak, THKC ise silâhlı eylemleri yapan vurucu kuvveti teşkil edecekti. Bu örgüt  12 Marttan sonra İsrail Başkonsolosu Efraim Elrom'u kaçırıp sonra öldürmüştür. İstanbul'da bir subayın kızını rehin aldıkları çatışmada Mahir Çayan yaralı, Hüseyin Cevahir ölü ele  geçmiştir. 30 Kasım 1971'de THKP' den Mahir Çayan, Ulaş Bardakçı, Ziya Yılmaz, THKO' dan Cihan  Alptekin ve Ömer Ayna cezaevinden kaçmışlar, müteakiben yapılan çatışmada Ziya Yılmaz yaralı Ulaş  Bardakçı ölü ele geçirilmiştir.

Diğer militanlar ise, dışarıdaki örgüt elemanlarıyla birleşerek Ünye'de radar  üssünde görevli İngiliz ve Kanadalı teknisyenlerden üçünü kaçırarak Kızıldere köyüne gitmişler, burada  güvenlik kuvvetleriyle yaptıkları çatışmada Ertuğrul Kürkçü dışındaki 10 militan ölü ele geçirilmiştir.  Bunların dışında Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan'ın haklarındaki idam kararlarının infazını  önlemek amacıyla Bulgaristan'a uçak kaçırma, Jandarma Genel Komutanı'na suikast teşebbüsünde  bulunma gibi eylemler yapmışlardır. Ayrıca yapılan büyük eylemler arasında İstanbul'daki Kültür  Sarayı'nın yakılışı, Marmara Yolcu Gemisi ve Eminönü Araba Vapurunun batırılması, 15-16 Haziran İşçi  Eylemleri sayılabilir. Bu örgütlerden THKO, 1975 yılı sonlarına doğru toparlanma faaliyetlerine yönelerek 1975'te Türkiye Halk  Kurtuluş Ordusu Geçici Merkez Komitesi (THKO-GMK) adı ile yeniden bütünleşme imkânı bulmuştur. 

Kızıldere olaylarından sonra THKP/C, bir müddet pasif bir durum içine düşmüş 1973-75 yıllarında yeniden toparlanma çalışmalarına girişmişse de, bu defa bünyesinde liderlik mücadelesi yanında "geçmişin eleştirisi", "bundan sonra takınılacak tavır" konularında farklı görüşlerin ortaya atılması birçok  illegal örgütün ortaya çıkmasına sebep olmuştur.
TKP-ML ise, 1973 yılında İbrahim Kaypakkaya' nın öldürülmesiyle güç kaybetmiş, 1974-75 yılında toparlanmaya başlamış, 1976'da çıkardıkları yasal derginin adından hareketle Halkın Birliği (HB) ismini kullanarak eylemlerini sürdürmüşlerdir. 12 Marttan sonraki komünist örgütler ekte gösterilmiştir. 

(Ek-2)
Bu örgüt ve gruplar 1974 yılındaki 1803 sayılı Af Kanunu ve bunun uygulama alanını genişleten Anayasa Mahkemesi Kararı nedeniyle serbest kalan örgüt militanlarının da katkısıyla yeniden toparlanma faaliyetlerine başlamışlar ve 7'si yasal alanda kurulmuş Marksist-Leninist kökenli siyasî parti ile 50'yi aşan aşırı sol ve Marksist-Leninist yasa dışı örgüt oluşturmuşlardır. Bunlara baktığımız zaman yasal örgütlerden Türkiye Sosyalist İşçi Partisi (TSİP), Türkiye İşçi Partisi (TİP), Türkiye Emekçi Partisi (TEP),  Vatan Partisi (VP), Sosyalist Vatan Partisi (SVP), Sosyalist Devrim Partisi (SDP), Türkiye İşçi Köylü  Partisi (TİKP) görülmektedir. TKP' den TKP-Birlik (TKP/B), TKP-Devrimci Kanat (TKP/D), TKP-Leninist  (TKP/L) ve Partizan örgütleri çıkmıştır. 12 Eylülden sonra 1031'i parti üyesi olmak üzere 2931 mensubu  yakalanan TKP, yurt dışındaki komünist partilerle doğrudan temasta bulunmuştur. THKO' dan Türkiye  Devrimci Komünist Partisi-Halkın Kurtuluşu (THKPO/HK) Türkiye Komünist Emek Partisi (TKEP),  Türkiye İhtilâlci Komünistler Birliği (TİKB), Türkiye Devrimin Yolu (TDY), THKO-Diriliş (THKO/D)  çıkmıştır. Bunlardan TDKP, THKO' nun eski kadrolarını bünyesinde toplayan ana örgüt konumundadır.

THKP-C, 1974'ten itibaren sür'atle toparlanarak legal alanda öğrenci dernekleri oluşturmuş; fakat örgüt  içerisindeki liderlik mücadelesi ve stratejik görüşler sebebiyle 20'ye yakın parçaya bölünmüştür. Bu  örgütlerin en önemlileri HKP-C/Aciller-HDÖ (Halkın Devrimci Öncüleri), THKP-C/Kurtuluş (Türkiye  Kuzey Kürdistan Kurtuluş Örgütü), Devrimci-Yol, Devrimci-Sol, Marksist-Leninist Silâhlı Propaganda  Birliği(MLSPB), Devrimci Halkın Yolu ve Dev-Savaş' tır. Bunlardan Acilciler bugün Suriye'de üstlenmiş  olup, örgüt kadrolarını oradan yönetmektedirler. Kurtuluş Örgütü ise, 1984'den sonra Türkiye ve Kuzey  Kürdistan Kurtuluş Örgütü adı altında iki ayrı örgüt olarak faaliyet göstermektedir. Bunların Ermeni  örgütlerle de iş birliği vardır. Dev-Yol ve Dev-Sol ise daha çok üniversite kesiminde faaliyetlerini  sürdürmüş en yaygın militan kadrosuna sahip iki örgüttür. 1970 sonlarında ortaya çıkan TİİKP, 12 Eylül  öncesinde tüzük ve programlarındaki "ihtilâlci" kelimesini kaldırarak legalleşmek suretiyle faaliyet  göstermiştir. 1972 yılında TİİKP yöneticileriyle ters düşen İbrahim Kaypakkaya' nın kurduğu TKP/ML  örgütü, Kaypakkaya' nın öldürülmesinden sonra parçalanmıştır. Bu örgütler arasında TKP/ML-Partizan,  TKPL/ML-Devrimci Halkın Birliği, TKP/ML Bolşevik Partizan, TKP/ML Spartaküs adlı örgütler en  önemlileridir. Bu örgütler arasında eylem ve militan sayısı olarak Partizan öne çıkmaktadır. Örgüt, 12  Eylül öncesi ve sonrası teşkilâtlanmasını Doğu Anadolu Bölge Komitesi (DABK) Batı Anadolu Bölge  Komitesi (BABK) olmak üzere ikiye ayırmıştır. Bugün de Tunceli çevresinde yoğun faaliyetleri vardır.

  <<< geri

ileri >>>