ÜLKÜCÜYE MEKTUPLAR

Ülkücü olmak || Yanlışlıklar ||  İstenirse Olur || Dikkat Edelim || Ülkücü Olmayın Sakın || Ceviz Dikmek || Kutlu Yolun Şaşkınları || Kongre Gülleri || Biz Büyürken Küçülenler || Türkiye Türklerindir || Sivrisinek ile Âgah || Ne Olsun? || Ocak Çalışmıyor ||  Kıyamet Kopar || Allahım Sahip Gönder || İyi Niyetli Aptallar || Yiğit Buminhan, Şehit Buminhan || Ne yapalım? || Hasat Yerde Kalmasın || Bir Dostla Konuşma || Ülkücü Olmanın Gururu || Elma Yanaklının Yanlışı || Ülkü Çınarı || Görünen Gerçek

YANLIŞLIKLAR
sayfa-1- | sayfa-2-

Ülküdasim,    Dün aldigim mektubumda bazi sIkIntIlardan bahsetmissin... Davamizi taniyabilmenin yolu hakkinda görüslerini belirtmissin. Düsüncelerine aynen katiliyorum.
    Ülkücülügün ne olup olmadigini anlatirken; <<ülkücüyüm>>diyen bazi sahislarin menfi hareketlerinin, bilhassa genç kardeslerimizin zihinlerinde bulaniklil meydana getirdigine isaret etmissin ki, bu üzerinde hassasiyetle durmamiz gereken bir husustur. Bu olumsuz tiplerin, bizi disaridan degerlendirenler icin de <<firsat>> verdikleri görüsüne katilmamak ve üzümemek elde degil.
Ülküdasim,

    <<Bes parmagin besi de bir olmadigi>> gibi Allah'imiz insanlari farkli karekterlerde yaratmistir. Ayrica her insanin içinde iyi ve kötü bir çok özellik <<kolkola>> yasamaktadir.
    Bazi insanlarin fikrî sahsiyeti ile FITRÎ sahsiyeti bir birine uymuyabilir. Yani yaratilistan getirdigi bir takim özellikleri ile kafa yapisi arasinda uyumsuzluklar bulunabilir. Bu <<senkron>> bozuklugu hepimizde olabilir ve mutlaka <<bakim>>a, baska bir deyisle <<terbiye>>ya tâbi tutulmasi icap eder.
    Bencil yaratilisi bir insani baskalarini kendine tercih eden bir <<feragat adami>> haline getirmek çok uzun bir çalismayi gerektirebilir. Fakat, bütün mesakkatlar neticesinde <<üstün ahlâk sahibi>> bir toplum olusmasi bütün yorgunluga deger!

    Sevgili gönüldasim,
    Bir insanin karekterini iyice bilmeden onun hakkinda karara varmamaliyiz. <<Olmasi gereken>> ile <<olan>> arasinda hüküm verirken, karsimizdakinin de <<bizim gibi bir insan>>  oldugu akildan çikarilmamalidir. Hangi dava olursa olsun, kendine gönül verenlerden çok önemli bir sey ister: Düsünce ve davranislariyla davanin esaslarina uymak! Eger bunu kabullenmeyenler varsa kendilerine daha kolay ve nefislerine hos gelen baska bir yola geçebilirler.
    Hareketimiz, <<Hürriyetçilik ve Sahsiyetçilik>> ilkesine sahip oldugu için ferdî kisiliklere deger verir, bununla birlikte deger yargilarini Íslâm inanci ve Türk töresinden aldigi için bu iki esasta tam mânasi ile baglanmayi <<sart kosar>>.
    Zaaflarimiz hem Türk, hem müslüman olarak sekillenmis kimligimize zaman zaman müdahale edilebilir. Ísze o zaman <<siyasi kisiligimizi>> sahsi varligimizin önüne geçirip inançlarimizin kontrolüne teslim olmaliyiz.
   <<Kendimiz olmak>> yolunda nefsimizle ve disaridaki engellerle mücadele etmek zorunda kalabiliriz. Bir dâva adamini <<sokaktaki adam>> dan ayiran en önemli fark belki de bu, baskalarina benzememek gayretidir. Biz <<kendimiz olmak>> derken bütün safligi ve saglamliyla Müslüman-Türk kimligini kasdediyoruz!
    Bu kimlige bürünmek isteyenler oldugu gibi, bu kimligi <<kaybedenler>> ve buna düsman olanlar da vardir. Biz, hem <<ecdadimiza benzemek>>, hem de onlarin tarihî misyonu olan <<âleme nizam verme>> ülküsünü gelecege tasimak gayesiyle donandigimiz için <<ferdi hayat>> yasama hakkina sahip degiliz!
    <<Ben>>imiz, <<biz>> içerisinde eridiginde yahut baska bir ifedeyle toplumsal suur içerisinde ayni düsünce ve idealleri paylastigimiz <<ülküdas>>larimizdan farkimiz kalmadiginda gerçek mânada bir teskilât ve dâva adami hâline geliriz.
    Insanlari, <<ayni tornadan çikmis>> fabrikasyon mamuller olarak görmüyoruz ancak, ayni fikir ve iman cografyasinda yasamaya karar vermis ve böyle bir taahhüde <<imza>> atmis insanlar arasinda azamî ölçüde <<gönül, kafa ve hareket birligi>> nin olmasi gerektigini idda ediyoruz. Bu itibarla, hareketimizin <<nev-i sahsina münhasir>> bir <<ülkücü tip>>i buldugunu söylüyoruz.
   <<Ülkücüyüm>> diyen insanlar, sahsî varliklarini teskilât prensiplerine uydurmaya <<söz vermis>> sayilir. Bunun için, ülkücü dünya görüsünü benimsiyenlerden, ülkücülügü hiç bir taviz vermiyecek sekilde hayat tarzi hâline getirmelerini istemek en tabii hakkimizdir.
    Ülkücülük, ihtiyaç oldugunda kullanilan, isi bitince yerine kaldirilan bir <<araç>> degil, bilakis adini tasiyan insanlarin hayatini sekillendiren bir mukaddes dâvadir.

      Degerli Ülküdasim,
Bizimle <<yol arkadasligi>> edenlerin içerisinde henüz <<çig>> olanlar bulunabilir. Buna göz yummamakla birlikte düzeltmek için gayret sarfetmeliyiz. Hangimiz <<dört dörtlük>> oldugunu iddia edebilir. Hepimizde az-çok kusur yok mudur? Önemli olan kusurlu olanlari dislamak mi yoksa onlari <<kazanmak>> midir. Zaten fazilet, kusurlari sayip ortaya dökmek; ifsâ etmek degil, kötülügü bir iyilikle degistirmektir.
    Allah'in elçisi, Peygamber Efendimiz (s.a.v.); 'Hepiniz kardesinizin aynasisiniz. Kardeslerinizde bir leke gördügünüzde o lekeyi güzelce silin! buyurarak <<kardes>> olmanin gereklerinden birini isaret etmislerdir.
    Ülküdaslarimizin <<ayibini>> kendi ayibimiz olarak kabul etmeli ve en güzel sekilde o ayibi bir faziletle degistirmeliyiz. Devamli kötü fiiller isliyeni ikaz etmek ve düzelmeleri tavsiyesinde bulunmak bizim icin ayni zamanda dinî bir vazifedir. Ahlak zaafi içerisinde bulunmaya israr edenler bütün <<ihtar>> ve çabalarimiza ragmen hataya devam ediyorsa, <<çikis kapisini>> göstermekte ertelenmez bir görevimizdir. <<Bir uyuz keçi bütün sürüyü pis eder>> misali davamiza zarar veren kisileri dislamak hakkimizdir. Tekrar edelim, bu en son basvurulacak bir istir. Bir Allah dostunun bu konuda, yani <<kötü arkadas>> hususunda muazzam  bir hadisesi var ki, bizim için büyük anlam tasimaktadir.
Ülküdasin...

Bu büyük zatin <<namazli-abdestli>> bir arkadasi varmis. Ama nasil olmussa seytanin tuzagina düsmüs ve sapitmis. Bir kaç kisi büyük zatin yanina gelmis ve; "senin o yanindan ayrilmadigin arkadasin vardi ya, iste o öyle bir sapitti ki sorma! Ne namaz kiliyor; ne oruç tutuyor. Kumar oynamaya, sarap içmeye, kötü kadinlarla düsüp kalkmaya basladi... Bir an evvel onunla arkadasligini kes!" demisler.
    Bu sözleri isiten büyük zatin kendilerine uyacagini bekliyenler onun su sözleri ile gerçek <<Íslâm ölçüsünü>> görmüsler:
   "Ya! Demek arkadasim bu hâle düstü. Öyleyse onun asil simdi benim arkadasligima ihtiyaci var!"

<<< geri

ileri >>>