Yakın Türk tarihi ve edebiyatimizin usta kalemi Ilhan Bardakci hocamiz vefat etmistir. Cümle vatanseverlerin ve Türk Milleti´nin başı sağolsun. Yazılari ve kitapları ile Almanya Türklerine önemli mesajlar vererek ruhlarini diri tutmalarini ögütleyen Bardakci hocanin ardından araştırmacı gazetesi Latif Celik´in yazdigi yaziyi size iletiyorum.
SON ALPEREN UCMAĞA VARDI. 
Agaca kök, insana soy, milletelere tarih gerektir derdi ögretmenimiz. Ilkokul siralarindan bu yana benligin olusmasinda çok önemli olan ögretmenimin sözlerini belki binlerce defa hatirlamisimdir. Orta okulda MTTB ve Lise yillarinda Ülkü Ocaklari çizgisinde devam eden fikri gelismeyi 70´li yillarin ortasinda yakaladim. Adana Türkocagi´nin düzenledigi seminerleri hiç kacirmaz, özellikle gelecek günlerdeki randevularimin bile tarihcilerin sohbetleri ile cakismamasina özen gösterirdim. Adana Mühendisilik´den bir agabeyimiz bir gün, "Sen tarihi çok seversin, bu aksam bir konusmaci var, agzindan bal akar. Onu dinledikten sonra eminim Müslüman-Türk kimliginne sahip oldugun icin Allah´a sükredeceksin" demisti. Kervansaray dügün salonundaki konusmaci ise Ilhan Bardakci idi. Bardakci hocanin hitabettikleri nerde ise hep üniversite gencligi idi. Iste Türkiye´yi 68 yada bilmem kacli maceracilarin kuzey rüzgarlarina teslim etmeyen nesil böyle bir tarih suuru ile yetisti. Ilhan hocam ile çeyrek asir önce tanisdik. Türkiye´de bir kaç konusmasini daha dinledim. Özellikle Kabakli Hoca ile beraber Türk Edebiyati Vakfindaki sohbeti hic aklimdan cikmaz. Zaman zaman ayni gazetelerde yazdik. Tarih bilgisini dinlemek çok ayri bir zevk verdi. Birlik´i ilk çikarmaya basladigim yillarda banan cok moral verdi. Zaman gazetesinde ki yazilarindan dolayi bazen arar tebrik ederdim. Yazilarinin begenilmesinden degil, icindeki suura sahip cikanlarin olmasina sevindigini söylerdi. Sonraki yillarda hocamin Avrupa´da sürgün yillari basladi. Yargitay´in bozdugu mahkumiyet kararini kendine yediremedigi için, hic bir zaman dilekce ile sahsi basvuru yapmadi. Vakar sahibi idi. Hic bir zaman beni affedin diye son anlarinda bile egilmek istemedi. Kimligini tasimakla gurur duydugum devlet benden yaptigi hata ve ortadaki iftira icin özür dilesin dedigine sahit oldum. Istiyordu ki, devlet yaptigi hatayi kendi düzelte. Bu devlet neyini düzeltmiski seni hatirlaya hocam diyemedik kendisine. ***hurbaskani Sezer´in incelemek de oldugunu da simdi basindan ögreniyoruz. Devlet ve millete kastedenlerin bile usulüne uygun sekilde göre disari salindigi Türkiye de herseye herkesin aklinin ermemesi de bir baska muamma. Allah´dan gelenler Allah´a dönececetir ayet-i kerimesinne inananna biri olarak, kalemini yasadigi sürece Müslüman -Türk nesli icin kullannan Ilhan Hocamin satirlarinda hic bir zaman devlete kirginliga sahit olmadim. Hastaneden yazdigi son yazilarinda bile hep kaleminde son Türk devletine sahip cikalim diye üzerinen basarak yazdi. Kadim dostu Musa Serdar Celebi, Ilhan hocamin hayata bagli kalmasinda çok cabaladi. Bagdat daki genc Osman, istiklal savasindaki Kücük Ömer ve Viyana önlerindeki kolsuz süvarili hayaller hep Ilhan hocamdan bana yadigar kaldi. Emir hak vaki oldu, ama sevenler sevdigine kavusamayinca o çok aci geliyor. Ilhan hoca vatanini çok seviyordu. Keske kavussaydi. Yazilarini okuyup mail yazdigim cok olmustur. Özellikle son yillarda motive omasi, hayata bagli kalmasi ve yalnizlik hissetmemesi icin hatirini sorardim. Cok sevirnirdi. Hocam üslubunuzu cok seviyorum, satirlarinizi örnek aliyorum deyince telefonda aglamakli oldugunu farkettim. Bana en son konustugu, "Satirlarimi ve üslubumu örnek aliyorsan daha ben cok yasarim " demisdi.. Son Alperen uçmaga vardi ama, satirlarindaki samimiyet ve vatan sevgisini yasatacak sevenleri var. 
Latif Çelik