Yağınca eskiden, kar iyi yağar,
Rüzgâr ıslık çalar, tipi gelirdi,
Savrulan karları, yollara yığar,
Aylarca garip köy, mahsur kalırdı.
Yazdan un bulguru ,yapmışsa köylü ,
Düşünmezdi öyle ,pek uzun boylu ,
Gürleyen sobada ,demlenmiş çaylı ,
Sohbetli geceler ,kıvam bulurdu .

Köylü işi kışın, ahıra girip ,
Ahırda malların ,yemini verip ,
Günde bir çıkarıp ,meydana sürüp ,
Pınarın haftında, hayvan sulardı.

Bayırda toplanır ,kızak kayardık ,
Düşer,yuvarlanır,üşür,buyardık ,
Üşüsekte ,mutluluğa doyardık ,
Biz güldükçe ,dağlar taşlar gülerdi .

Rüzgarda inleyen,çatlak pencere,
Tarhana çorbası,isli tencere,
Kaynamış ezilmiş,tatlı pancara,
Çoluk çocuk zevkle,kaşık çalardı.
Sobada samanla,karışır işler,
Çıkan dumanlardan,dönerdi başlar,
Tam üflerken,pof der,giderdi kaşlar,
Saçı başı ,alevlerle yalardı.

Tandır başı ,geceleri ,şenlenir ,
Duvarda gölgeler ,titrer ,canlanır,
Ebemin masalı ,zevkle dinlenir ,
Rüyalara ,kaf dağları dolardı.

Ebem anlatırdı ,eski günleri ,
Seferberlik vaktı ,ölen canları ,
Rahmetli dedemle ,mutlu anları ,
Anlatırken garipleşir ,dalardı.

O güzel gözleri ,yere çakılır ,
İki büklüm beli ,daha bükülür ,
Gözünden sessizce ,yaşlar dökülür ,
Tatlığın ucunu ,alır silerdi.....


Avcı Osman,av faslını açanda ,
Elde tüfek ,tepelere geçende,
Keklik,tilki,kurt izini seçende,
Av peşine ,tazısını salardı.

Kar yüzünü alıp  ,güneş çıkınca,
Gözler kamaşırdı ,kara bakınca,
Yün kazakla lastik,çizme çekince,
Karda yürümesi ,ne hoş olurdu.

Yolumuz sakattı,köprümüz sakat,
Bilmezdik paltoyu,bilmezdik ceket,
Harcamaya paramız,olmazdı fakat,
Yaşamaktan insan,bir tad alırdı..