İnsan hayatında tarihler vardır, asla unutulmaz. Her akıla geldiğinde derinden bir ic çektirir insana.
Tarihler vardır, geçmişde olan bir mutlu tabloyu yaad etmek için hatırlanır.
Kişiler vardır, zamanla kendini asan ve bir Millete mal ettiği hareketleriyle anılır. Kimbilir kişi o yaşadığı dönemde anlaşılmayabilir ve hatda hor görülüp, görmezlikden gelinerek bir hiç de sayılabilir. Zaman zaman adı işkence olup, hikayelerin sonu zindanlarda da bitebilir. Takvim yaprakları her 3 Mayıs'ı dövdüğünde benim içimde inanılmaz bir sancı, inanılmaz bir ruh yeşerir.

Hayat da ACI'yla kendisine sekil veremeyenler,pek hafizalarda yer etmezler. Bilmem kac bin kusur yillik bir Milletin derin sancisini yureginde hissenlerin, ciktigi bu yolda,verdikleri inanilmaz mucadeleler gelir hep aklima. ve geldikce icim burkulur,isyanlarim sessizce uktelerime atilir.

Bana gore o benim tarihimdir, benim kulturumdur. Sairinde dedigi gibi ( Budur sancilarimin kaynagi )

Bu tarihde hareket buldu butun sancilarim,3 Mayis'a birileri BAYRAM desin,birileri ise Turkculuk ruhunun uyanisi...Kim ne derse desin simdilerde luks ve rahatlik batagina dusenlerin bunu bir turlu anlayamayacagi ortada. 3 Mayis sadece bir gun'un adidir. Gun ama gunlere hukmeden bir gun.

Dunya medeniyetine asirlarca isik tutmus bir Milletin,gun gelip dar bir cendere icinde oyalanisini goren sesin sahibi,Turk insanin adeta sesi olmus, cirpinislarina seyirci kalinsada o direnmeyi israrla surdurerek, dosta dusmana kolay bir lokma olmadiginin gostermisdi.

Asirlardir Turk'e her donemde hainlik yapmakdan geri kalmayan zumrelere karsi acikca ve cesurca arada olmasi gereken hat'di cizmeyi denemis, koca bir Milleti uyarmakla kalmayip, uyuyan bir devi uyandirmayi basarmisdi.

Tarihe ve bir buyuk Millete yon verenler,gecmisde oldugu gibi bu gunde ne bir rahat ocak da nede sicak bir kucakta keyif catmamis,aksine cileli ve uzun bir mucadele yillarini tercih etmislerdi. 1944 yili sorgularla,suclamalarla gecen, iskencelerin adeta ruhlarda actigi tahribatla bir omru yikilmadan pesinde surukleyen bir yilin adiydi.

Bir inancin, inanmisligin adi idi .O gunlerde onune tas koyanlar, meydanlardaki yuzlerin binler, bu gunlerde ise milyonlar olacagini elbet de tahmin edemezlerdi.
1944 yili her Turkun oze donme yolunda, ogrenmesi gereken serefli ve onurlu bir yildir. 1944 yili 3 Mayis ise bana gore, yillari pesinde surukleyen cok onemli bir gundur.

Sabahattin Ali lerin adeta bas taci edildigi yillarda,mucadeleye soyunanlarin gordugu acik ve cok net olan birde gercek vardi.

1970 lerden baslayip 1980 ( 12 ) Eylul ihtilaline kadar uzanan, kardesin kardese adeta kirdirildigi acimasiz tezgahlanan oyunlarin sahneye kondugu KOMINIZM hastaliginin ulkeyi harabeye cevirecegi uyarilari ile gecti o yillar.

Nihayetinde bilgi ve birikintiden uzak bir seks manyaginin pesine takilanlarin ulkede PKK adiyla cirit attigi gunumuz donemine kadar acik bir gelecegi goren uyarilardi o yillar. Gozlerini gerceklere kapayanlar, ve donem donem iktidar olup,koltuk sevdasi nedeniyle gormezlikden gelen nice hukumetler gordu, bu guzelim ulke.

Alcakligin adi bazen Kominizm bazen PKK bazende basiretsiz hukumetler olarak yansidi ulkenin ustune.
Huseyin Nihal Atsiz iradesiyle baslayan hareket o gunun sartlarinda tek partili sistemin engellemeleriyle kesilmeye calisilmis, hukumeti devirmek icin gizli bir teskilat kurmak ile suclanmisdi. Oze donenlerin, yani bu ulkenin oz evlatlarinin bir tek adam *****asinin komplekslerine kurban ediliyordu.

3 Mayisla baslayan izdirabin adini yas ilan etmeyip, Bayramlastiran kutlu yolun yolcularina selam olsun.
O nedenle 3 Mayis oze donen sevdalilarin, Turk'un ve Turk'culerin, miras olarak devraldigi fikir sancagini geleceklere tasima yeminin adidir.

ve bu yemin yureklerde gizli bir AHD gibi, yureklerde adi sakli olan bir hakikattir,hakikatin ta kendisidir.
O nedenle Turkculere 1944 lerde baslayip 3 Mayislari dar edenlere inat, icimdeki derin sanciyla haykirip YASASIN 3 MAYIS TURKCULERIN BAYRAMI demek geliyor icimden. Aciyla kendilerine bayram edinenlerin gulecegi gunler cok yakindir.

Aci bir kor atesde pisirir,ve sonra cok ulvi olan yuce TURK Milletinin gonlune dusurur.
3 Mayis gonullere dusen bir cemre gibidir. Kalmasada o gunlerin acilarini yasayanlar, biliriz'ki bu gun bize mirasdir, cunku milyonlarca gonullerde yasar.

Ve velhasil sevgili dostlarim, gecmisde verilmis nice mucadeleler bos olmadigi gibi, bu gun bize baska ve cok manali gorevler yuklemektedir.
Ustlenecegin gorevin veya bilincin idrakinde celik gibi bir genclik ihtiyaci muhakkak vardir. Gecmisde verilmis vaadlerin ahd 'lerin iclerde birer ukte olarak kalmasini istemiyorsak, cok calismali,gecmisde bu serefli mucadeleleri veren ustadlarimizi yaad etmeli ve yolundan gitmeliyiz.

Turkluk bizim icin bir kan meselesidir. Namusdur. Serefdir.Haysiyettir. Son noktaya kadar hedefdir. Yeminimiz o'ki donen ALCAKTIR.

3 Mayis'in karalarini bayram edenlere selam olsun. 3 Mayis yaklasirken, bize bu gunu armagan eden yigitlere binlerce kez selam olsun.Ruhlari saad mekanlari cennet olsun. Her 3 Mayis'da oldugu gibi,ATSIZATA mizin duygu ve dusuncelerine sahip olan bir nesil olarak haykirmali ve kendisinin dusunce ve fikirlerine sahip cikmaliyiz.

3 Mayis da hocamizin kabri basinda bulusmak icin KARACAAHMET mezarligina davetlisiniz.

Yillari pesinde surukleyen bu gunu anlamak,sadece sahip cikmak ile olur. TANRI TURKUNU KORUYACAKTIR.
Selametle..

Kaanhan Kurultay.
____________________________________________
GEL BUYRUĞU
Tanrının "gel" buyruğu tatlılıkla erince
Ona doğru can kuşu nice uçmasın, nice?
Ne yaşamak tasası, ne dünyanın yasası,
Ne de bir kaygı kalır can yükünü derince.
Bu dirlik bir kılıçsa ölüm onun kınıdır;
İkisini birlikte verirler bir verince.
Ecel dedikleri şey erlerin kevseridir;
Gözünü kırpmadan iç, içme çağı erince.
Bir yumunca gözünü, kaybedince özünü
Çalamazsın sazını öyle inceden ince
Ne güneş kalır, ne ay; ne ırmaklar akar, ne çay;
Dünyaya gelmedin say yağız yere girince.
Bildiğin, neyse unut, Tanrı'ya kavuştun tut,
Bir gün ölüm meleği seni yere serince.
Şu gördüğün ne varsa birer birer küçük damladır,
Bir denize akıyor hepsi yerli yerince.
Bir gördüğün baştır, mezar beşiğe aştır,
Ölü diriye eştir, düşün biraz derince.
Atsız! Ölüm gerekmek teninde can yaşarken,
Sen burada olmazsın ölüm kanat gerince