Başın öne düşmesin, alnını yukarda tut,

Sevda için çekilen, dertlere dert denilmez.

Sahibinin sesiyle, arkasına beşyüz it,

Takılıp havlamayan, kurtlara kurt denilmez.
RECEBOM



Mazlum bilip sardığım,

Selvi boylu Recebom.

Desteğimi verdiğim,

Gürcü soylu Recebom.



Push’un partner ararken,

Maden gibi bulduğu,

Soysuzlar sırt verirken,

Atın yere çaldığı.



Haç’la hemhâl olanım,

Ardı yedi düvellim.

Hahamdan güç alanım,

Başı onbir çuvallım.



Ülen tam kazık çıktın,

Başörtüyle uyuttun.

Değerleri tüm yıktın,

Zinayı serbest ettin.



Koltuğunun uğruna,

Fitne tohumu ektin.

Vatanımın bağrına,

Kürtçe hançeri soktun.



Brüksel höt dedikçe,

Yurdumu pazarladın.

IMF çat dedikçe,

Çiftçiyi azarladın.



Kıbrıstaki Kocakurt,

Ciğerini görmüştü.

Başına olmuştu dert,

Tam karşına durmuştu.



Simitis’i okşayan,

Elin Denktaş’a vurdu.

Türkmenleri yok sayan,

Gözün Kürtleri gördü.



Başladın saldırmaya,

Rumla kolkola girdin.

Kıbrısı öldürmeye,

Tahtı Talat’a verdin.



Kırmızı çizgin bitti,

Türkmenelini sattın.

Haydut, Kerküğü yuttu,

Sen gülerek seyrettin.



Batının her şartını,

Aşkla kabûl eyledin.

Push’a verip sırtını,

Halka yalan söyledin.



Bıraktın tüm itleri,

Taşları da bağlattın.

Öldürdün şehitleri,

Anaları ağlattın.



Fotojenik suratın,

Ata binerken güldü.

Nalına sağlık atın,

Seni yerlere çaldı.



Bin yerden bağlı ipin,

Halâ ’ ben’im diyorsun.

Dolmadımı be küpün,

Seni toprak doyursun.



Söylediğin her sözü,

Gün gelip yutacaksın.

Açıldı Türk’ün gözü,

Sandıkta biteceksin.





Bir halt yedim, oy verdim,

Veren elim kırıldı.

Artık mayanı gördüm,

Bulanık su duruldu.



Millet bugünün, dünün,

Hesabını alacak.

Recom mezarın senin,

Oy sandığı olacak.



Rabbim icazet verse,

Defterin dürülecek.

Hain, soysuz, kim varsa,

Vatandan sürülecek..



Seni adam bilip oy veren Sivaslı Çoban Hasan..





DENİLMEZ



Başın öne düşmesin, alnını yukarda tut,

Sevda için çekilen, dertlere dert denilmez.

Sahibinin sesiyle, arkasına beşyüz it,

Takılıp havlamayan, kurtlara kurt denilmez.



Bugün sen tohumu ek, “yarın” biçsin ekini,

Dalından meyve yiyen, inkâr etmez kökünü,

Nefsini yere çalıp, milletinin yükünü,

Aşk ile kaldırmayan, sırtlara sırt denilmez.



Bu mûbarek memleket, masadamı alındı,

Namus kabûl edildi, candan aziz bilindi,

Gerekince uğruna, seve seve ölündü,

Kanını vermediğin, toprağa yurt denilmez.



Hak bugün güçlünündür, hakkı haklının sanma,

Özündeki gücü bul, masallara inanma,

Boran delirip dursun, yolundan asla dönme,

Yolcu yolunda gerek, havaya sert denilmez.



Asla köle olmadık, beşbin sene boyunca,

Düşman hiç değişmedi, halâ eski huyunca,

Maske ile önüne, yine Sevr’i koyunca,

Pençe vurup yırtılır, düşmana yırt denilmez.



ilhan esen





İSTERİM



Bir doğum sancısında tanyeri,

Tetikte bekleyen, parmak isterim.

Parladı dağların, bembeyaz karı,

Eriyen sulara, ırmak isterim.



Bir bozkurt yürüdü, geçit yerine,

Gösterdi dar yolu, güçlü yarına,

Türke hasret olan Türk diyarına,

Türkün müjdesini, vermek isterim.



Toprağa düşmüşse, alnının teri,

Bağvanı dermeli, bağından barı,

Oğuzun soyundan, bir yiğit eri,

Beylik makamında, görmek isterim.



Dünkü uşağımdı, beni horlayan,

Sonuca katlanır, sabrı zorlayan,

Ne kadar it varsa Türk’e hırlayan,

Mûbarek yurdumdan sürmek isterim.



Koltuk için beni, satan beylerin,

Soysuzluğu ilim, bilen bayların,

Sanatçı maskeli, cümle ”şeyler”in,

Defterini bir bir, dürmek isterim..



ilhan esen







KALK YİĞİDİM



Kalk yiğidim, gayri kalk, bu mûbarek vatanın,

Sahibi yok sananlar, sahibi kimmiş bilsin.

Sana emanetidir, şehid olmuş atanın,

Sen kükreyip, sahip ol, temiz ruhu şad olsun.



Bırak sürüngenleri, onlar yerde sürünsün,

Eyyamcı güruhları, rehavetle gerinsin,

Onlar sade bu gündür, sen hem dün hem yarınsın,

Haykırki yarınların, dünü senden alsınlar.



Dönde bir bak kendine, ne hâllere düşmüşsün,

Düşmanın afyonuyla, boş düşlere koşmuşsun,

Uykudan artık uyan, aldanmışsın, şaşmışsın,

Uyan, kefen biçenin, eli böğründe kalsın.



Destanlarla doğansın, esrarlısın, kutlusun,

Bir ummandan ummana, izi olan atlısın,

Resulüm seni övdü, mûbarek beratlısın,

Savaşta bükülmez kol, Tac Mahal yapan elsin.



İpektende yumuşak, çelikten daha serttin,

Hürriyetin timsâli, tasma bilmez bozkurttun,

Bu Sevr paçavrasını, seksen yıl önce yırttın,

O ellerin bugünde, mandayı yere çalsın.



Baş eğmesin kimseye, başlar eğdiren başın,

Hiç unutma yerinde, durursa ağır taşın,

Sana umut bağlayan, esir illeri düşün,

Sırt dönme, kucaklaki, onlarda artık gülsün.



Sen kendine gelirsen, sana gelen çok olur,

Aldanma gelen sele, sel gider kumu kalır,

Kahramanlık bâkidir, sadece beden ölür,

Senin yiğit neslin de, şanla atîye dalsın.



Haydi artık düşünme, vakit geldi geçiyor,

Senin ektiklerini, soysuz eller biçiyor,

Çevrende demir dağlar, seni senden seçiyor,

Türklük ateşini yak, Ergenekonu delsin...



ilhan esen



ÖZÜNE DÖN



Dünün gün’e babadır,

Evvelin yavrusu dün.

Aydınlığa gebedir,

Karanlık değildir son.



Erir dağların karı,

Gidenler gelir geri,

Delersin saran suru,

Yeterki özüne dön.



Kara bulutlar açar,

Güneş aydınlık saçar,

Gözler zirveyi seçer,

Senin titrediğin an.



Elin elimi tutsun,

Ayrılık artık bitsin,

Yatanlar bırak yatsın,

Sıçrayıp atına bin.



Hemen başla koşmaya,

Geçitleri aşmaya,

Menzile ulaşmaya,

İmân etmelisin sen.



Rabbini unutma hiç,

Günlük sevdaları geç,

İhtiyaç duyduğun güç,

Damarında akan kan.



Ecel mutlaka gelir,

Sahibi canı alır,

Sadece beden ölür,

Ebediyyen yaşar can.



Ağır gelsede çile,

Sarıl sen kutlu yola,

Bu yolda ölsen bile,

Yaşar bıraktığın şan.



Keser döner, sap döner,

Gün gelir hesap döner,

Cüceler tahttan iner,

Senin haykırdığın gün.



Benliğini yere çal,

Gerçek kıymetleri bil,

Servetindir, sahip ol,

Vatan, millet, töre, din….



İlhan Esen