Öldürseniz dönderemeyeceğiniz, kovsanız gönderemeyeceğiniz birsessiz yığın düşünün.

Düzenin adamı olmak,sahte çark larda yoğrulmak varken,çile ye talip olmuş "aht" etmiş yeminli kalabalığı düşünün.

Vurdumduymaz beynemazlığa inat, şerefiyle şerefsizliğe dik duranyiğitleri düşünün.

Her köşe başında hainliğin kol gezdiği bir dönemde, üç laf etse biri vatan olan Türkün sevdalılarını düşünün.

İlhamını aldığı erenlerden şevk ile, yılgınlığa inat bizim delileri düşünün.
O pak alnından vurulsa,ölse, düşse yere, gam yemeden ayakda dimdik durabilmekdir maarifet.

Yeterrrr! diye sızlanmanın hiç bir anlamı yok zira.

Ağlamak,yakınmak kar etseydi, sus pus olmus el-pençe divan duran asalaklardan ne farkımız kalırdı.

Sevdasının bedelini kanı ile ödemiş bir nesli, iliğine kadar sana şekil veren bir mefkureyi dile getiriyorsan yada ona sahip olduğu düşüncesindeysen,dimdik gururunla haykırmalısın.

Bu pervasızca yapılan hainlikler,bu çağın doğurduğu kalleşlikler kulağına birer küpe olmalı.

Kim ve nerde olduğunu bilmeden sürdüğün bu yaşam, gün gelir sana zindan olur.

Hayıflanırsın ve otuz bin evladını bir hiç uğruna yitirirsin.

Şehit düşen polisin ve askerin haberlerini duyar, günlük olağan bir hal edinirde, hissizleşirsin.

Tek mazisi ecdadın şerefli tarihi olur,onunla avunarak yerinde sayarsın.



Mazisinde utanılacak bir sayfası olmayan ecdadına sahip çıkmak, destanlaşan destanların boynuna birer vebal dir.

Hamaset duygularına kapılmayan destanların en soyluları, gün geldiğinde o özlenen beyaz sayfaları açmasını çok iyi bilir.

Gün olur bu devran döner.

Dönecektir.

Abdal ata bindiğinde kendini bey oldum sanarmış.

Kürdün fırsat bulduğunda "sanmadan" baş ezmeye kalktığı bu çağda, bizlere hesap sormak için devrin döneceğini beklemek ne kadar yakışır?

Cihana hükmetmiş, yönetmiş olan ecdadının ardından, geçmisde adam sınıfına dokulmayan çakal sürüsünün azgın dişlerine yem olmakda varmış kaderde.

Elbetde bu devran dönecektir.

Yedi düvele karşı verilmiş şanlı mücadelelerini yeterince anlatamayan sistemden, her köşe başını kapmış Türk olmanın dayanılmaz ağırlığını utanç sayan sözüm ona aydınlardan, yakayı kurtardığın an, özlemini çektiğin sana yakışan günler gelecektir.

Yılgınlığa inat,bizi biz eden değerlerin farkına vardığımızda, adeta bir kadermiş gibi yakamızdan yapışan o karanlık ve kirli ellerden kurtulduğumuzda çok şeyler değişecektir.

"Yüzde yüz Türk olduğun gün Cihan senindir" diyen "Atsız" bu sözleri bugünler için söylemiş olmalı.

Kimse alınmamalı ve kimse kusura bakmamalı ki bu tür söylemlerimizde asla ırkçılığa yer yoktur.

Bır kürdün içinde sönmez bir alev gibi parlayan "Vatan kurma sevincini' Türk Milletinin elinden alan adı belli kendi meçhul karanlık yüzler,asırlara yaydıkları hedeflerini yerine getirmek üzereler.

Her yerinden kuşatılan Türk Milletinin kurtuluş reçetesi elbetde öz'e dönmekdir.

Öz'e dönmedeki kastımız Türk gibi yaşamaktır.

Türk gibi yaşamanın ilk şartı "inanmaktır."

İnandığını uygulamaktır. Ve uyguladığını bizzat yaşamaktır.

"Bir avuç heyecanlı genç" denilerek gülünüp geçilen bu hareket,özlenen Milli iktidarı gerçekleştirecek tek hareketdir.

Yeterki gücümüzün farkında olalım.

Çetin yolları Atsız'a yakışan çetin duygularla aşalım.

Ümitsizlik şeytana mahsusdur.

Ne dişlerimizi nede yumruklarımızı boşluğa sıkmayalım.Bir kurt nidası ile gökyüzüne ve heryere haykıralım.

Gururunu taşıdığımız ecdadımıza layık olmanın yolu, bize yakışan hedefde yol almakdır.

Ve çetin olmaktır. Ağlamak değil gerekirse ağlatmaktır.



Kaanhan Kurultay.



www.Bozok.org

www.Bozkurt.net